Songs

Tam, de Yatran kruto vietsia,
Z-pid kamenia bie voda,
/ Tam divchyna vodu brala,
Chornobryva, moloda. / 2

– Ty, divchyno, ty bahata:
V tebe batko, maty ye,
/ Dvir shyrokyi, khata bila,
A shcho v khati – vse tvoie. / 2

A ya bidnyi, syrotyna,
Step shyrokyi – to zh mii svat,
/ Shablia, liulka – vsia rodyna,
Syvyi konyk – to mii brat. / 2

A vzhe rokiv dvisti, yak kozak v nevoli,
Hey, hey, u nevoli, u tyur'mi,
/ Pid moskovs'kym karaulom u tyurmi. / 2

Ponad Dniprom khodyt', vyklykaye dolyu:
– Hey, hey, vyydy, dole, iz vody,
Vyzvol' mene, serden'ko, iz bidy.

– Ne vyydu, kozache, ne vyydu, sokole,
Bo sama zh ya plachu, bo sama v nevoli,
Hey, hey, u nevoli, u yarmi,
/ Pid moskovs'kym karaulom u tyurmi. / 2

Oy pane Bohdane, nerozumnyy synu,
Zanapastyv nen'ku, ridnu Ukrayinu,
Hey, hey, zanapastyv, zruynuvav,
/ Bo v holovi rozumu malo mav. / 2

Petrivochka, mala nichka,
Nevyspalasya nasha divochka.

Do cheredy hnala, ta y drimala,
Ob teren ochi povyymala.

Ne dyvuytesya, dyvni lyudy,
Ya y bachyla shche y dyvnishe.

Yak rak-neborak tsviky sukav,
A mukha-shelestukha dizhu mise.

S'ohodni Ivana, a zavtra Kupala,
Tut nasha Marynon'ka u richen'tsi potopala.

Potopala, potopala,
Til'ky yiyi rusa kosa izrynala.

Oy u lisi kalynon'ka skhylylasya,
Molodaya divchynon'ka zhurylasya.

Ne zhurysya, Marynon'ko, ne zhurysya,
Ta y na svoye dytyatochko podyvysya.

S'ohodni Ivana, a zavtra Kupala,
Tut nasha Marynon'ka u richen'tsi potopala,
Potopala, potonula, til'ky yiyi rusa kosa izrynula.

Tuha za tuhoyu, zhurba za zhuboyu,
/ Dala mene maty zamizh molodoyu. / 2

Dala zh mene maty za lis, za dibrovu,
/ Za lis, za dibrovu, za hirkuyu dolyu. / 2

Za lisom ne bachu, za horem ne chuyu,
/ Za nedobrym muzhom doma ne nochuyu. / 2

– Pusty zh mene, mylyy, do brodu po vodu,
/ Do brodu po vodu, do ridnoho rodu. / 2

– Oy ne pidesh, myla, do brodu po vodu,
/ Bo rozkazhesh, myla, pro nashu nezhodu. / 2

– Oy ne budu, mylyy, ne budu kazaty,
/ Yak budut' pytaty, to ya vyydu z khaty. / 2

– Chy ty zh mene, maty v kupli ne kupala,
/ Chy zh ty meni, maty, shchastya ne bazhala? / 2

– Ne raz tebe, donyu, ya v kupli kupala,
/ Ne raz u toy kupil' dolya zahlyadala. / 2

Ne raz u toy kupil' dolya zahlyadala,
/ A shchastya ne dala, bo y sama ne mala. / 2

U poli bereza, u poli kudryava,
/ A khto yde – ne mynaye, berezu lamaye. / 2

A khto yde – ne mynaye, berezu lamaye,
/ Ta y hore tomu zhyty, khto zhinky ne maye. / 2

Oy hore tomu zhyty, khto zhinky ne maye,
/ A ishche nayhorishe, khto dvi-try kokhaye. / 2

Vyydu za vorota – trava zeleniye,
/ A y za khoroshym muzhom zhona molodiye. / 2

Za khoroshym muzhom zhona molodiye,
/ A za nedobrym muzhom – z lychen'ka marniye. / 2

/ Za horamy hory vysoki,
Za horamy sontse horyt'. / 2

/ Zhadayu ya, mylyy, pro tebe,
Zhadayu – tak sertse bolyt'. / 2

/ Yak raz u nedilyu, ranen'ko,
Yak solovey pisnyu spivav. / 2

/ Zakhodyu ya v khatu tykhen'ku,
Yak svekor lystochka chytav. / 2

/ A mylyy zhe pyshe v lystochku,
Shcho to ya uma vyviryav. / 2

Na vhorodi verba, pid horoyu voda,
/ Oy tam divchyna harna, chornobryva,
Khorosha, moloda. / 2

Na dorizhku hlyadyt', a z dorizhky kuryt',
/ Oy tam zhe yidut' slavni kozachen'ky
Na konyakh voronykh. / 2

A odyn pid`yizhdzha y do divchyny morha:
/ – Oy bud' zdorova, moya chornobrova,
Napiy zhe meni konya. / 2

– Ne velykyy ty pan, ta y napiy konya sam,
/ Bo trava – rosa, a divchyna bosa,
Nizhen'ky zmochyt' sobi. / 2

Odyn misyats' skhodyt', a druhyy zakhodyt',
/ Kozak do divchynon'ky, hey, shchovechora khodyt'. / 2

– Ne khody, kozache, ne khody do mene,
/ Bo lyubov nevirnaya, hey, ne viz'mesh mene. / 2

– A ya khodzhu, khodzhu – ta y ne nakhodzhusya,
/ Ya z toboyu, serden'ko, hey, ne nahovoryusya. / 2

Odyn misyats' skhodyt', a druhyy zakhodyt',
/ Kozak do divchynon'ky, hey, yak khodyv, ta y khodyt'. / 2

Viter duba nahynaye,
/ Sydyt' kozak na mo…, na mohyli,
Ta y vi…, ta y vitra pytaye. / 2

Ta y vi…, ta y vitra pytaye:
/ – Skazhy, vitre, skazhy, buynyy,
De ko…, de kozats'ka dolya? / 2

De ko…, de kozats'ka dolya.
/ – Tvoya dolya koza…, kozats'kaya,
V zele…, v zelenomu hayu. / 2

V zele…, v zelenomu hayu,
/ Lezhyt' vona pryto…, protoptana
Kin'my, kin'my ta volamy. / 2

Porodyla mene ridna maty
V zele…, v zelenomu zhyti,
/ Dala meni hirku, hirku dolyu,
Treba, treba z neyu zhyty. / 2

Porodyla mene ridna maty
V zele…, v zelenomu prosi,
/ Dala meni hirku, hirku dolyu,
Ya yi…, ya yiyi ne brosyu. / 2

Oy pry luzhku, pry luni, pry shchaslyvoy doli,
/ Pry znakomom tabuni, oy kon' hulyav po voli. / 2

Kon' hulyav po voli, soldat – po nevoli,
/ Yak spoymayu zhe, zahnuzdayu sholkovoy uzdoyu. / 2

– Oy lety, lety, moy kon', ta y ne toropysya,
/ Protiv myloyi dvortsya stan', ostanovysya. / 2

Stan', ostanovysya ta vdar kopytamy,
/ Chy ne vyyde moloda divchyna z chornymy brovamy. / 2

Oy ne vyyshla divchynon'ka, vyyshla yiyi maty:
/ – Zdrastvuy, zdrastvuy, mylyy zyat', pozhaluy u khatu. / 2

A ya v khatu ne pidu, pidu u svitlytsyu,
/ Rozbuzhu ya kryepkyy son, krasnuyu divytsyu. / 2

A divchyna vstala, nachebto y ne spala,
/ Pravoy ruchkoy obnyala, shche y potselovala. / 2

A vzhe rokiv dvisti, yak kozak v nevoli,
Ponad Dniprom khodyt, vyklykaie doliu.
Hei, hei, vyidy, dole, iz vody,
/ Vyzvol moie serdenko iz bidy. / 2

Ne vyidu, kozache, ne vyidu, sokole,
Sam ty dobre, shcho y sama v nevoli.
Hei, hei, u nevoli, u yarmi,
/ Pid moskovskym karaulom u tiurmi. / 2

Bohdane, Bohdane, nerozumnyi syne,
Zanapastyv Polshchu, prodav Ukrainu,
Hei, hei, zanapasty, zaprodav,
/ Bo v holovi rozumu malo mav. / 2

Moya ty, holubko, ydy syadʹ bilya mene,
Ostanniy nastav uzhe chas.
/ Davay posumuyem umisti z toboyu,
Davay zaspivayem shche raz. / 2

Bo zavtra ya yidu v daleku dorohu,
Boh znaye vernusʹ ya chy ni,
/ A mozhe, holubko, otam ya zahynu,
V dalekiy chuzhiy storoni. / 2

A mozhe, holubko, ty krashchoho znaydesh,
Zakhochesh bahatshoyu butʹ,
/ I v tsilomu sviti pro mene zabudesh,
I vsi tvoyi lasky zasnutʹ. / 2

Ty pisnyu skinchyla, hitaru pustyla,
Na hrudy skhylysʹ meni.
Yak stan tviy obnyav pryhornuvshy do sebe
/ I my porobylysʹ nimi. / 2

Otak my sydily v vyshnevim sadochku,
A misyatsʹ z-za khmar vyhlyadav,
/ Nad namy ptashky usyu nich shchebetaly,
A ya tebe vse tsiluvav. / 2

Syzhu ya v temnytsi, oi v temnytsi temnoi,
Oi ko mnie prylitaiet oi arol molodoi.

Ko mnie prylietaiet oi arol moladoi.
On kryliamy mashe, oi stuchyt u akno.

On kryliamy mashe, oi stuchyt y u vakno.
– Oi tovarysh moi viernoi, oi davai oi uletom.

Tovarysh moi viernyi, oi davai uletom
Oi daloko, oi daloko, oi za syni y moria.

Daloko, daloko oi za syni y moria.
Oi tam za moriamy oi stoit mat, oi mat rodna.

Oi tam za moriamy oi stoit mat rodnaia.
Oi vona horko plache, oi syna oi hukaie.

– Oi synu, mii synu, oi shcho ty y narobyv.
Oi shcho batka oi zariezav, a bratika oi y ubyv.

Sho batka y zariezav, oi bratika y ubyv,
A sestrytsiu oi rodnuiu oi u mori y vtopyv.

Shcho batka y khoroniat – oi bratika y nesut,
A sestrytsiu oi rodnuiu oi iz moria oi tiahnut.

Nie viitiesa, chaiechky, nad morem, bo y niet kuda dalshe lietiet.

Lietitie v Sibir, u krai dalokoi, niesitie piechalnuiu zviest.

Fashysty srazhalisa srazhonnym, chto tretim polkom zhe ishli.

Oruzhia u nikh zhe nie khvatalo, patronov sovsiem nie bulo.

Oi tam u lisu, da y u lisochku, boiets molodoi pomiral.

Sklonishyvshys na hrud da holovoiu, tikhienko rodnykh vspominal.

‒ Proshchai-ka, papasha i mamasha, proshchai, dorohaia semia.

Proshchaitie vi, bratia moi, sostry, a zdrastvui, syraia zemlia.

Oi sonechko y zakhodit za tomnyie liesa,
/ Tam ptichki pieli piesni na razny holosa. / 2

Oi tam v liesu, v liesochku izbushka stoiala,
/ Y a v toi staroi izbushkie zh y udovushka zhyla. / 2

Odnazhdy dva heroia, prosilis nochovat:
/ ‒ Liubimaia khaziaiechka, pusti nas perespat. / 2

‒ V kolkhozi ya robila, domoi pozno prishla,
/ Ya v piechkie ne topila, hostiei ya ne zhdala. / 2

Odzin heroi zakhodzit, saditsa za stolom,
/ Druhoi heroi zakhodzit, zavodit rozghovor: / 2

‒ Chy vznala ty, khaziaiechka zh, muzha svoieho,
/ Chy vznala ty, khaziaiechka, synochka rodnoho? / 2

‒ Ya muzha ne uznala, bo muzh silno siedoi,
/ Synochka ne uznala, bo syn dvazhdy heroi. / 2

Oi stoit hora vysokaia,
Y popid horoiu – hai.

Da zelenyi hai, hustesenkoi,
Nenache spravdi rai.

Oi pod tym haiem vietsa riechka,
Yak sklo voda blieshchyt.

Da dolynoiu shyrokoiu
Kudys vona biezhyt.

Oi vona biezhyt tym berezhkom,
De viazhutsa chovny.

Da try verbonky skhylylysia
Y mov zhuratsa vony:

– Sho proide liube liteiko zh,
Nastanut kholoda.

Oi osyplietsa z nas lystiachko,
Da y ponese voda.

Da ne vernetsa nam liteiko,
Y ne vernutsa hoda.

Da stoit yavir nad vodoiu –
V vodu pokhylyvsia.
/ Da na kozaka pryhodonka –
Kozak zazhuryvsia. / 2

Da ne khylysia, yavoronku,
Ty shche zelenenkyi.
/ Da ne zhurysia, kozachenku,
Ty shche molodenkyi. / 2

Da ne rad yavir khylytysia –
Voda korin myie.
/ Da ne rad kozak zhurytysia –
Same sertse mliie. / 2

Shchos chorniie ta y nad vodoiu,
Ta shchos bile blukaie.

To, navierno, tai rusalochka (rusalonka)
Ta y materi shukaie.

Ne rusalochka blukaie,
A to divchyna khody[t] (khode).

I sama vona ne znaie,
Ta shcho prychyna roby[t] (robe).

Mat vorozhka ta y porobyla,
Ta shchob menshe skuchala.

Shchob ne spala ta y do pivnochi,
A (ta y) zhdala, vyhliadala.

Molodoho ta y kozachenka,
Ta shcho toi rik spokynuv.

Obishchavsia ta y vernutysia,
Ta y, mabut, des zahynuv.

Bile tilo ta y vovky zily
Ta y na chuzhomu poli.

Orel vytiah ta y kari ochi –
Ta y taka yoho dolia.

Zore moia vechirniaia,
Zi..., oi ziidy nad horoiu,
Zi..., oi ziidy nad horoiu.

Pohovorym tykhesenko
V ne..., oi v nevoli z toboiu,
V ne..., oi v nevoli z toboiu.

Rozkazhy, yak za horamy
So..., oi sonechko sidaie,
So..., oi sonechko sidaie.

Yak u Dnipra veselochka
Vo..., oi vodu pozychaie,
Vo..., oi vodu pozychaie.

Yak vysoka sokoryna,
Vi..., oi vity rozpustyla,
Vi..., oi vity rozpustyla.

A nad samoiu vodoiu,
Ve..., oi verba pokhylylas,
Ve..., oi verba pokhylylas.

Azh po vodi rozislala
Ze..., oi zelenii vity,
Ze..., oi zelenii vity.

A na vitakh hoidaiutsia,
Ne..., oi nekhreshcheni dity,
Ne..., oi nekhreshcheni dity.

Oy u poli krynychen'ka murom murovana.
Kazhut' lyudy, divka harna, nache mal'ovana.

– Mal'ovana, rysovana – til'ky ne dlya tebe,
Yaki buly harni nochi – ty ne buv u mene.

– Ne raz buv u tebe, hovoryv z toboyu,
A ty zh meni vidkazala, zhalkuyesh za mnoyu.

– Ne ya zh tebe vidkazala i ne moya maty,
Vidkazala susidochka z chetvertoyi khaty.

– Ne dumay, ty, divchynon'ko, shcho ya odnu mayu,
A ya zh tebe, divchynon'ko, desyatu kokhayu.

Odna topyt', druha varyt', tretya vodu nosyt',
A chetverta ruchky lomyt', a p`yata holosyt'.

A shostaya i s'omaya mene dozhydaye,
A vos'maya postil' stelyt', dev`yata lyahaye.

A ya zh tuyu, dev`yatuyu, na posteli kynu,
A do tebe, desyatoyi, krylechkamy lynu.

– Obletila b tebe, mylyy, lykhaya hodyna,
Zav`yazala meni ruchky malaya dytyna.